ziekenhuis ervaringen

Hiiii allemaal,

Mijn laatste weekje op het Dutch Anne's is snel gegaan, en m'n drie favoriete roomies zijn ook naar huis ondertussen. Dit is jammer want we hadden een heel gezellig meidenhuis :( Ik heb er twee nieuwe huisgenoten bijgekregen, maar in m'n eentje was het nog gezelliger.... Anyway: ik ben begonnen met mijn project in het ziekenhuis!! Afgelopen week heb ik rondgelopen op een gewone afdeling, waar mensen met veel verschillende klachten liggen, en ik heb echt de ogen uit m'n kop gekeken. Ik wist dat het er natuurlijk anders zou zijn dan bij ons, maar ik kon me er nog niet echt een voorstelling van maken. Het is een publiekelijk ziekenhuis, en alle consulten, medicijnen en operaties zijn gratis. De dokters worden betaald door de overheid. Om jullie een beeld te geven van de situatie: Er is geen airco (alleen op de intensive care) en aangezien het buiten 35 graden is, is het ontzettend HEET binnen. Deze temperaturen maken het dragen van een lange broek en een doktersjas niet makkelijker in ieder geval. Het stinkt er naar alle vieze dingen die je niet wilt ruiken. De soort van intake gesprekken vinden in de hal bij binnenkomst plaats, waar het super druk, chaotisch en ongeorganiseerd is. Als er een ambulance aankomt wordt de patiënt uit de ambulance ook gewoon daar op de gang gedumpt, wachtend tot er iemand naar hem/ haar omkijkt. Er worden bedden gedeeld (door volwassen mensen) omdat er simpelweg niet genoeg bedden zijn voor iedereen. Je kunt je voorstellen dat ziektes op deze manier natuurlijk nog sneller verspreid worden en genezing dus langer duurt. Naalden worden soms meer dan één keer gebruikt, wat natuurlijk ook echt een NO GO is. Er lopen een hoop verpleegkundige rond maar deze zijn erg lui. Ze komen alleen naar patiënten als het nodig is, en zitten voor de rest te chillen op een stoel. Er lopen een hoop verschillen medische mensen op een afdeling rond. Je hebt een nurse, een gewone verpleegkundige. Daarboven staat een 'miss', zij is hoofdverpleegkundige. Dan komt er een dokter, deze voert de behandelingen in kritieke situaties uit en stelt een soort van behandelplan op. Als laatste heb je nog een soort van opper- dokter en in mijn ogen is deze compleet nutteloos. Wanneer hij of zij de afdeling op komt staan alle nurses, misses en dokters op en aanbidden hem of haar zo ongeveer. Vanaf dat moment lopen ze allemaal achter hem of haar aan en doen ze wat hen wordt gevraagd. De opper-dokters (zoals ik ze maar even noem) lezen zelf geen dossiers en schrijven ook hun conclusie niet op, dit wordt voor hen gedaan door de dokters. Ze besteden niet meer dan 20 seconden aan een patiënt en gaan dan naar de volgende.. Heel raar om te zien. In elk dossier wat ik lees staat 'chest pain' vermeld. Wij zouden dit specifieker omschrijven maar alles wat hier met pijn op de borst te maken heeft, wordt zo genoemd. Ik denk dat dit onder andere door het Engelse taalgebrek is. De medische opleidingen worden in het Engels gegeven, maar veel dokters kennen alleen de Engelse termen van ziektes, omdat ze dit geleerd hebben, maar kunnen de meest eenvoudige dingen niet in het Engels uitleggen.
Ik heb al heel wat dingen gezien. O.a. een man die naar mijn idee al drie uur dood was toen ie werd binnengebracht, en deze hebben ze inderdaad niet meer levend gekregen. Deze man had echt al een stijf gezicht en was ontzettend bleek en geel, terwijl deze mensen hier toch echt wel donker zijn. Een vrouw met een bloeddruk van 46/28, extreem laag dus en zij is na een paar uur in een coma geraakt en daarna overleden. Een meisje dat chlorex had gedronken. Gelukkig niet zo veel en zij kon na een nacht weer naar huis. Een vrouw met een bovendruk van 271. Ik wil niet wat hoe zij zich gevoelt heeft want je zou toch denken dat je hart dan bijna uit je borstkas springt. Deze mevrouw is daarna naar een andere afdeling gebracht dus ik weet niet hoe dit afgelopen is. Een jongen met een diepe snijwond in zijn been. Zo'n wond zouden we in Nederland hechten, maar hier werd ie met zelfgemaakte zwaluwpleisters dichtgeplakt. In eerste instantie bleef dit ook niet zitten, waarna er nog wat extra werden bijgeplakt.. Ik hoop dat deze wond heelt. Wanneer er wel gehecht wordt, wordt er overigens meestal geen verdoving gebruikt. Erg pijnlijk dus. Alles gaat hier echt heel anders en ook stukke hardhandiger dan in Nederland.
Vandaag heb ik mijn eerste dag op de kinderafdeling gehad, en hier was het nog drukker en nog warmer dan op de afdeling dan waar ik afgelopen week was. Dit gebouw heeft 2 verdiepingen helemaal volgestouwd met kinderbedjes. Ondanks dat de bedden al kleiner zijn, is er nog steeds niet genoeg ruimte voor iedereen, dus ook hier worden de bedden gedeeld. Bijna alle kinderen die hier liggen hebben koorts, waarvan er best een aantal knokkelkoorts hebben. Knokkelkoorts komt door een beet van een bepaald soort zieke vrouwtjesmug. De gewone knokkelkoorts lijkt op normale koorts en is dan ook niet gevaarlijk, maar er is nog een andere variant van en deze is wel gevaarlijk. Bij deze variant ontstaan er bloedingen in bijv het tandvlees, maar ook inwendig en laten ze bloedplaatjes los. Vaak wordt deze variant pas laat ontdekt omdat deze beide soorten knokkelkoorts in de eerste paar dagen dezelfde symptomen hebben. Er is geen medicijn of vaccinatie tegen knokkelkoorts, dus eenmaal in een gevaarlijk stadium is het moeilijk te behandelen. Er is een meisje van ongeveer 9 maanden dat de gevaarlijke vorm van knokkelkoorts heeft en zij ziet er ook echt heel ziek uit. Heel zielig om te zien :(. De rest van de kinderen hebben moeite met ademhalen. Dit komt door de vervuilde lucht op straat. Ik kan dus niet wachten om weer lekker Nederlandse lucht in te ademen :)!!
De rest van de week ben ik ook nog op de kinderafdeling, maar ik verwacht dat ik vooral veel kinderen met koorts zal blijven zien.
Ondanks dat ik het nog steeds super naar m'n zin heb hier, vind ik het vooruitzicht om over 7 dagen weer thuis te zijn toch ook wel weer fijn. De rice and curry komt nu toch wel echt m'n neus uit, en mijn eigen bed zou toch ook wel weer erg fijn zijn. Mijn bed hier is zo ontzettend hard, en ik heb in heel sri lanka nog geen comfortabele stoel gevonden. M'n rug kan bij thuiskomst wel een massage gebruiken dus (pap, mam??? :D). Slapen zonder klamboe en jezelf schoon voelen na het douchen klinkt toch ook wel weer aangenaam, haha!!
Tot over 7 nachtjes!
xxxx